This is it!
All my bags are packed and neatly stacked in the garage.
Have my passport and ticket in one hand.
I have never ever been this ready to go on a holiday.
The 7,107 islands of the Philippines awaits me.
And I can’t wait to see the wonder there is, in that beautiful city.
I am beyond excited, my happiness shows.
I am finally coming HOME!
PS: This would also be my entry for Litratong Pinoy #36, entitled EXCITED…
Ako nga ay nagwagi at ito ang aking mga tropeo sa buhay…
Oh diba? Waging wagi…
Sabi ni Nell: Y-U-C-K!
Sabi ni Nicho: E-E-W-E!
Sabi ni Mom: K-A-D-I-R-I!
Sa madaling salita, ito’y M-A-D-U-M-I
Ituring ang iyong sariling, tagahawi ng ulap
Sa kalangitang kulimlim
Kampanang yayanig sa bawat nilalang
Magsisilbing liwanag sa dilim.
Subalit may hihigit pa sa mga ginto at pilak
Higit pa ang kaningningan kaysa busilak na perlas
Ito’y wikang bukambibig ng pusong nagpapahayag
Ng ating damdaming tapat sa diwa ng pangungusap
Pakikipagtalastasan ay ganap na maliwanag
Dahil sa sariling wika ang lahi’y ganap nang likas.
Minsan noong aking kabataan,
Hiningi ko kay Lola ang isang palamuti,
Isang diamanteng krus na noon pa’y minimithi,
Ngunit sabi nya’y, “tsaka na at bata ka pa.”
At noong aking ika-30 kaarawan,
Sa isang pulang sisidlan,
Aking nasilayan ang palamuting ninanais.
At ngayo’y nakasabit na sya sa aking leeg.
Maraming salamat po, Lola!
Tara na at tayo’y magliwaliw sa aking pangalawang tahanan, ang San Francisco…
Lindamar Beach
Golden Gate Bridge
Twin Peaks
Marin Headlands
San Francisco Marina
Palace of Fine Arts
Victorian House
Paminsan minsan ay huminto ka naman, Kaibigan.
Nang iyong masilayan ang gandang mayroon,
Sa mundong ating ginagalawan,
Masdan mo ang gintong nakalutang sa luntian,
Damhin mo ang init ng araw sa dapithapon,
Lumakad sa ulan at ikaw ay magtampisaw,
Tumingin sa itaas at panoorin ang galaw ng mga ulap,
At sa paglubog ng araw, ikaw ay ngumiti sa langit,
Ipikit ang mga mata at magpasalamat kay Bathala,
Pagkat tayo ay tunay na pinagpala.
Tubig, buo sa iisang patak
Pagdampi sa lupa’y mawawatak
Sa isang patak ay isang lakas
Sa binagsakan ay nanghuhugas
Isang patak hindi mapapansin
Animo’y isang butil ng asin
Ngunit mula sa iisang patak
Ulang malakas dagat ang lawak
Mula sa isang kristal ng tubig
Ang taglay nito’y buhay ang pintig
Hatid sa lupa’y saganang yaman
Na dito ay sisibol ang laman
Tales of A Melodramatic Moron 